RSS Feed for This Post

Hindistan Hava Kuvvetleri’nin 6 Zaafı

Hindistan Hava Kuvvetleri’nin Pakistan karşısında yaşadığı hezimet, dünyanın dört bir yanındaki analistler tarafından dikkatle incelendi ve yorumlandı. İşte bu değerlendirmelerin birleştiği 6 kusur:

1. Yanlış siyasi hesaplama:

Hindistan, sadece Pakistan kontrolündeki bölgelerdeki militan kamplarını hedef alarak, Pakistan ordusunu doğrudan hedef almamayı tercih etti.
➤ Bu yaklaşım, Pakistan’ın misilleme yapmayacağı varsayımına dayanıyordu.
Pakistan hava savunma sistemlerine müdahale edilmedi, bu da hava sahasını Pakistan’a açık bıraktı.

2. Yetersiz taktiksel hazırlık ve kötü operasyon planlaması:

Hindistan Hava Kuvvetleri, Pakistan’ın hava müdahalesine hazır değildi.
➤ Saldırı uçakları yetersiz sayıdaydı ve savunmasızdı.
Yüksek irtifadan ve düzensiz olmayan rotalarla uçtular, bu da tespiti kolaylaştırdı.
Düşman pususuna açık bir uçuş profili izlendi.

3. Pakistan’ın Çin destekli üstün entegre sistemi:

Pakistan, Çin teknolojisiyle oluşturulmuş entegre bir sistem sayesinde avantaj sağladı:

  • J-10C savaş uçakları + PL-15E uzun menzilli füzeler (150 km menzil, Hindistan’ın MICA’sı sadece 80 km).
  • Kara ve hava tabanlı elektronik harp sistemleri (ZDK-03 AWACS, Bombardier 6000, jammerlar).
  • Radarlardan füzeye kadar tam uyumlu, Çin menşeli entegre yapı.

4. Hindistan’ın elektronik harp karşısındaki zayıflığı:

Pakistan’ın uyguladığı yoğun elektronik harp sayesinde, Rafale uçaklarının radar, GPS ve iletişim sistemleri devre dışı kaldı.
Rafale’ın Spectra elektronik savunma sistemi yetersiz kaldı.

5. Rafale’ın gerçek savaş koşullarında zayıflığı:

En az bir Rafale uçağı, vurulduktan sonra düşürüldü.
➤ Uçağın hasara karşı dayanıklılığı düşük görünüyor.
➤ Ayrıca uzun menzilli füze kapasitesi sınırlı (sadece 2 Meteor taşıyabiliyor), Pakistan ise 6 PL-15 taşıyabiliyor.

6. İletişim eksikliği ve iç koordinasyon hataları:

Dost ateşi (blue-on-blue) olasılığı yine gündeme geldi.
➤ Pilotlar arasında haberleşme kesildi, bazıları ne olduğunu anlamadan hedef haline geldi.

Sonuç:

Bu başarısızlık; siyasi düzeydeki temkinli yaklaşım, askerî hazırlıktaki eksiklik, ve Pakistan’ın elektronik harp ve Çin sistemleriyle sağladığı üstünlükten kaynaklanıyor.
Suç ne sadece Rafale uçağında, ne de bireysel pilotlardaydı. Asıl sorun, doktrinsel zaaf, komuta kademesinin hatalı varsayımları ve taktiksel öngörüsüzlüktü.

Trackback URL

ÖNEMLİ

--------------------------------------------------------------------

Tüm yazı, yorum ve içerikten imza sahipleri sorumludur. Yayımlanmış olmaları, bu görüşlere katıldığımız anlamına gelmez.

Hakaret içerse dahi bütün yorumlar birer fikir eseridir. Ama bu siteye ilk kez yorum yazıyorsanız, yorum kurallarına gözatın yine de.

Not: Sitenin ismini dert etmeyin, “derinlik” üzerine bayağı bir geyik yaptık, henüz söylenmemiş bir şey bulmanız oldukça zor :)

Editörle takışmayın, o da bir anne-babanın evlâdıdır, sabrının sınırı vardır. Siz haklı bile olsanız alttan alın, efendilik sizde kalsın.

Sitenin iç işleriyle ilgili yorum yapmayın, aklınıza takılan soruları iletişim kutusundan sorun, kol kırılsın, yen içinde kalsın.

Kendi nezaketinizi bize endekslemeyin, bizden daha nazik olarak bizi utandırın. Yanlış ve eksik şeylerden şikayet etmek yerine bilgi ve yeni bakış açısı sunarak tamamlayın, düzeltin, tevazu ile öğretin bize bildiklerinizi.

Bu kurallara başkasının uyup uymamasına aldırmayın, siz uyun. Bütün yorumları hızla onaylanan EN KIDEMLİ YORUMCULAR arasındaki nizamî yerinizi alın.

--------------------------------------------------------------------
  • Siz de fikrinizi belirtin