Samir, Furkan, Ahmed… İsrail öldür çocuklarımızı nasılsa biz uyuyoruz!

Geçtiğimiz hafta Mehmet Ali Birand’ın ölümü sonrası herkes Birand (Allah rahmet eylesin) ile ilgili, Birand’ın gazeteciğilini öven cümleler paylaşıyordu. MOSTAR Dergisi editörü kıymetli Sadık Şanlı, Birand ile ilgili şunları yazmıştı: “32. Gün’ün jeneriğinde İsrailli askerlerin bir Filistinli’nin kollarını taşla kırdıkları görüntü nasıl da mıh gibi çakılmış çocuk zihnime…” Sadık ile hemen hemen aynı yaştayız, aynı sahne benim de zihnime mıh gibi çakılmış, hatırlamayı bir kenara bırakın, hiç unutmadım!

Geçtiğimiz hafta aktif olarak kullandığım sosyal ağ Twitter’de Ortadoğu’dan her gün verdiğim haberler arasında bir twit olarak yazdım 16 yaşındaki Samir’in İsrail askerlerince öldürülüşünü, pek kimseden rağbet görmedi bu çocuğun katledilişi. Normalde İsrail, Gazze’yi vurur, paylaştığım anlık haberler sosyal ağ diliyle 20 ve üzeri RT alırdı ancak Samir’in Müslümanlar nezdinde bu kadar değeri olmadı.

İsrail gazetesi Haaretz’in yazarı Gideon Levy, İsrail askerinin yakın mesafeden başından vurup öldürdüğü (Furkan gibi) 16 yaşındaki Samir’in hikâyesini yazmış. Diyor ki: “Samir katledildi. Hiç kimseye tehlike oluşturmayan bir lise öğrencisiydi. Kaçarken onu vuran İsrail askerleri asla adalet önüne çıkmayacak… Gerçek bir demokraside Samir’in ölümü kampanya konusu olurdu. Seçime bir hafta kala İsrail dört masum Filistinliyi öldürdü. Kimse gerçekten umursamadı.” (http://www.timeturk.com/tr/2013/01/22/levy-israil-irkci-bir-devlettir.html )

Ben öyle şunu bunu kendine örnek edinen biri değilim ancak birkaç isim vardır ki onların iş ahlaklarına hayranımdır. Levy örnek aldığım, kalemin hakkını veren bir gazeteci. Bugün olay-gündem olmadığı için “unuttuğumuz” Filistin gündeminde, İsrail’in öldürdüğü çocuklarımızı yalnızca o yazıyor. Neden acaba?

Diyeceğim o ki, İsrail gibi ırkçı, faşist ve baskıcı bir ülkede İsrailli bir gazeteci olan Gideon Levy gibi insanlar var. Öncelikle bu tüm İsraillilerin ve Yahudilerin, Siyonist olmadığını görmemiz için önemli bir örnek. Sonrasında ise gündem olduğunda hatırladığımız, gündem olmadığında unuttuğumuz acılarımız var bizim…. Samir gibi, Furkan gibi, Ahmed* gibi İsrail askerlerinin öldürdüğü ve faillerinin peşine, acılarının derdine düşmediğimiz çocuklarımız var bizim, tüm bunlar var ama biz yokuz. Düşünsenize olsaydık, İsrail şu seçim sürecindeyken, Samir’in fotoğrafı elimizde, bildiğimiz tüm dillerde onun hikâyesini yazmaz mıydık?

*Ahmed mi? Adını bilmiyorum, ben ona Ahmet dedim, onu da hiç unutmuyorum, tam 15 yıl önceydi, adını bilmediğim, kardeşim yaşlarında Filistinli bir çocuk, annesinin çığlıkları arasında İsrail askerlerince yerlerde sürüklenerek götürülen bir çocuktu. Bir daha kendisiyle ilgili hiçbir habere ulaşamadım. Belki hâlâ İsrail zindanlarında, belki bir şekilde kendi o askerlerden o gün kurtardı ama sonrasında İsrail’in zeytin ağaçlarını yaktığı Filistinli bir köylü oldu, belki de Samir gibi…

Ahmed mi? Belki Mahmud Derviş’in yazdığı gibi “Kekikten ve karamış taştan/ O eller için/ Bu çığlık/ Unutulmuş ve yapayalnız/ Ahmed için.”

  Ey İsrail, öldür çocuklarımızı, nasılsa biz uyuyoruz!

“Ey tanınmayan Ahmed

Nasıl yaşadın aramızda

Tam yirmi yıl

Hâlâ belli belirsiz yüzün

Hep çizgilerinde dolaştığımız

Tanınmayan yüzün

Ey ormanlar

Alevler kadar gizli Ahmed

Bize yüzünü tanıt

Söyle son sözünü

Dağılacağız sessizlikte

Geri adım atacağız

İşitsin diye ölüler sözlerini

Yaşayanlar

Belki tanır diye çizgilerini.

Ahmed

Ahmed kardeşim

Kahramanca ölümünü bekliyoruz

Ne zaman?

Ne zaman?

Ne zaman?” Mahmud Derviş/ Ahmed Zaatar
… Bu konuda e-kitap okumak için…

 Yahudi oldukları için mi zalimler?

Bu kitapta başlıca 4 konu bulacaksınız:

• Yükselen Yahudi nefretinin Müslümanlar için bir afyon olması
• Yahudi şeriatının İsrail zulmündeki rolü
• Filistin’de zulüm gören insanların hayatı
• Filistin sorunu ile ilgili güncel diplomatik hesaplar

Neden?

İsrail bir çok bakımdan Türkiye’ye benzeyen bir ülke. Paranoyak bir ulus-devlet. “Yoktan var edilmiş bir millet” dört tarafı “düşmanla çevrili” kutsal bir vatanda yaşıyor. Terör tehlikesine karşı ülkenin güvenliği için(?) haklar ve özgürlükler çiğneniyor. Devlet eliyle düşman üretiliyor!

Yahudilik devletin elinde siyasî bir araç mı yoksa Yahudiler hâlâ Hz. Musa’nın yolundan mı gidiyorlar? Bu zulümün sorumlusu Tevrat ya da diğer Kutsal(?) kitaplar mı? Yoksa tersine, İsrailliler dinden uzaklaştıkları için mi bu kadar zalim oldular?

İsrailliler soydaşlarını yok eden Nazi zulmünü adeta kopyasını ürettiler kendi ülkelerinde. Filistinlileri toplama kamplarına hapsedip duvarla çevirdiler. Ama tam da bu yüzden kendi ülkeleri dünyanın en büyük açık hava hapishanesi oldu. Milyonlarca Filistinli esir ve milyonlarca Yahudi gardiyan-cellat rolünde. Ülkenin gençlerine vaad edebileceği tek meslek bu, gardiyan-cellat. Ya da İsrail’i terk edip ABD veya bir Avrupa ülkesine kapağı atmak. Gidemeyenlerin ülkesi oluyor İsrail… Kendi zulmü altında ezilen, korku içinde yaşayan, dünyasıyla beraber Ahiret’ini de kaybetmiş olan İsrailli zannederim Filistinliden bile daha zavallı bir durumda bu yüzden. Buradan indirebilirsiniz.

Amerika Tedavi Edilebilir mi?

Amerikalılar neden bu kadar gaddar? Dünyanın geri kalan kısmında yaşayan insanlara karşı niçin bu denli acımasız?