Müslümanların Ermenilerden öğrenmesi gereken

 Bugün 24 Nisan. Başta Fransa olmak üzere dünyanın bir çok yerinde diaspora Ermenileri gösteriler düzenliyor, Türkiye’yi protesto ediyor. Lobicilikte geldikleri yere bakılırsa sıkı çalışmalarının meyvalarını topluyorlar.

Peki genel olarak Ermenilere ya da Ermenistan’a ne getirecek bütün bunlar? Koskoca bir hiç. Ermenistan nüfusu azalan bir ülke. Oysa doğum oranları yüksek. Yani ülkenin gençlerine vaad edebileceği hiç bir şey yok. Orada dünyaya gelenlerin tek hayali ABD, Fransa veya Avustralya’daki akrabalarının yanına kapağı atmak.

Bütün bu hazin manzaranın Müslümanlara öğreteceği şey ne peki? Izdırap bir kimlik olamaz. Bir ulusun ya da ümmetin kimliği tarihteki bir acıya odaklanmamalı. Bunu yapmaya niyetlenen Müslümanlar din kardeşlerine büyük kötülük yapıyorlar aslında. Çeçenistan’da, Filistin’de veya dünyanın başka yerlerinde fotoğrafları çekilmiş bebek cesetleri, ağlayan kadınlar, dolup taşan mezarlıklar kendini arayan genç Müslümanları bir anlamda zehirliyor.

Hırant Dink’in başına büyük dertler açan yazısında anlatmak istediği de buydu işte. ABD veya Yahudi nefreti ile yatıp kalkan gençler dinlerinin özünü anlamak değil dış düşman olarak gördükleri ülkelerden nefret etmekle meşguller.

Biz Ermenilerin özellikle de diasporanın yaptığına bir bakın. Avrupalılardan asırlar önce Hıristiyan olmuş bir millet. Mimarisi, müziği, masallarıyla bin yıllık bir Kafkas halkı. Bütün bunları elimizin tersiyle ittik ve 1915’e kilitlendik. Ne öncesi var ne de sonrası.

Sitemizin yazarlarından Mehmet Yılmaz’ın Müslümanların iç hastalıkları adlı makalesinde isabetle değindiği gibi Müslümanlar da bugün bu yoldalar. Elbette bugün katlanılan zulümlerin önemsiz olduğunu söylemiyorum. Tıpkı 1915’te olanların önemsiz olduğunu söylemediğim gibi. Ama 2050 yılında nasıl bir Ermeni milleti isterim diye kendi kendime sorduğumda en iyi bildiğim şey şu oluyor: Bugünkü gibi bir şey değil.

Bu satırları okuyanlar Nazilerin Yahudilere yaptıkları eziyetin “işe yaradığını” bu mezalimin İsrail’in kuruluşunda siyonistler tarafından kullanıldığını söyleyebilirler. Evet. Ama bir çok Yahudi de bugün gizli veya açık bir şekilde itiraf ediyor ki hayallerindeki “vaad edilmiş topraklar” böyle değildi. Faşist, militarist, ırkçı bizim Ergenekon gibi işleyen bir MOSSAD tarafından kurulmuş adeta bir açık hava hapishanesi.

Yok edilme korkusuyla, kuşatılmışlık duygusu ve komplo teorileri ile büyütülen Yahudi gençleri “başarılı” olmuş bir ülke kurma projesine rağmen her sabah bir travma ile uyanıyorlar. Kalplerine bulaştırdıkları kin ve nefret, kimlik edindikleri ızdırap onları bir zehir gibi içten içe kemiriyor. Musa’nın yolundan git gide uzaklaşıyorlar.

Yahudiler ve biz Ermeniler için biraz geç belki. Ama Müslümanların bütün bunlardan çıkaracakları dersler var. Osmanlı coğrafyasında çekilen zulümler bakarak ızdırabı kendilerine kimlik edinmenin cazibesinden korunmalılar. Çünkü bu zulümlerin önemli bir kısmı da başka Müslümanlar tarafından meselâ milliyetçi Araplarca uygulandı ve uygulanıyor.

 Gazetecilik Neden Dibe Vurdu?

Gazeteciler bizi bilgilendiriyor mu yoksa aldatıyor mu?  Gazetecilik galiba dürüstçe yapılmasına imkân olmayan bir meslek. Çünkü birbirine zıt işlerin aynı anda icra edilmeleri gerekiyor: Habercilik, savcılık, komiklik, amigoluk…  Gazeteci kendisine bilgi verebilecek herkesle iyi geçinmek için biraz politik davranmak daha doğrusu yalan söylemek zorunda. Ama aynı zamanda ondan gözü kara bir savcı gibi olayların üzerine gitmesi, iyi bir hâkim gibi dürüst olması da bekleniyor. Bir bilim adamı gibi konuları derinlemesine irdelemesi ama sıkıcı olmadan toplumun her kesimini eğlendirebilmesi… Gazetecilerden halkı aydınlatmaları isteniyor ama aynı zamanda da halka benzemeleri. Yoksa gazeteleri satılmıyor, TV kanalları izlenmiyor. Bu koşullarda “gazeteci gibi” gazetecilik yapılabilir mi? Derin Düşünce yazarları sorguluyor…

Buradan indirebilirsiniz.

 Alaturka Laiklik: “Beni bir bir sen anladın, sen de yanlış anladın!”

Türkiye Cumhuriyeti’nde Alevîlere zorla Sünnî İslâm öğretilirken Sünnîlerin başörtüsü devlet dairelerinde yasak. Türk Ordusu’nun istihbaratı camileri ve namaz kılanları fişliyor. Hristiyan Ermenilerin ne kiliseleri, ne yetimhaneleri ne de cemaat lideri seçimleri özgürce yapılamıyor. Rumların ruhban okulları özgür değil. Yahudiler diğer gayrı Müslimler gibi askerde ayrımcılığa uğruyor. Ateistlerin kitapları, internet siteleri yasaklanabiliyor, kapatılabiliyor. Gayrı Müslimlerin alın teriyle biriktirdikleri vakıf malları 1970′lerde gasp edildi, hâlâ geri verilmiyor. Sahi Laiklik neye yarıyor? Bu kitap son yıllarda Türkiye’nin gündemine gelen, birbirinden ayrı gibi duran ama çekirdeğinde Yobaz Laiklik Meselesini barındıran konuları ele alıyor.Buradan indirebilirsiniz.

 Derin Düşünce nedir?

Sitemizde siyasetten tarihe, kadın haklarından felsefeye, sanattan bilime kadar bir çok konudan bahsediyoruz. Ama zaman zaman da kendimizden söz ediyoruz. Derin Düşünce nedir?  Sitenin geçmişi, geleceği, ortak projeler, yazar olmak isteyenlere öneriler, okunma istatistikleri… Derin Düşünce’nin bir kimliği, tarihi ve kendine has “yaşam” tarzı var. Eğer aramıza yeni katıldıysanız bu kitap “yöre halkına” kaynaşmanızı kolaylaştıracaktır

 Liberalizmin Kara Kitabı

Liberalizm asırlardır bir çok aşamalardan geçmiş, tarihi olaylarla kendisini imtihan etmiş bir düşünce geleneği. Değişmiş yanları var ama sabitleri de var. Bu sabitlerin içinde liberalizmin tehlikeli yönleri hatta YIKICI UNSURLARI da var. Bunları ortaya çıkarmak için “doğru” soruları sormak ve liberal perspektifte kalarak yanıt aramak gerekiyor… Büyük bir kısmı bu gelenekten olan düşünürlerin fikirlerinden istifade ederek liberalizmin kusurlarını ele alıyoruz bu kara kitapta: Adam Smith, Mandeville, John Stuart Mill, Hayek, Friedman, Röpke, Immanuel Kant, Alexis de Tocqville, John Rawls, Popper, Berlin, Mises, Rothbard ve Türkiye’de Mustafa Akyol, Atilla Yayla, Mustafa Erdoğan… Liberallere, liberalimsilere ve anti-liberallere duyurulur. Buradan indirebilirsiniz.

Maymunist imanla nereye kadar?

Evrim ve Big Bang gibi konular genellikle sağlıklı biçimde tartışılmaz. İdeoloji ve inançlar, felsefî tercihler bilim-SELLİK maskesiyle çıkar karşımıza. Özellikle evrim tartışmaları “filanca solucanın bölünmesi” veya falanca Amerikalı biyoloji uzmanının deneyleri etrafında döner ve bir türlü maskeler inmez. Madde ve o Madde’ye yüklenen Mânâ maskelenir… Oysa perde arkasında tartışılan başkadır. İnsan’a, Hayat’a dair temel kavramlardır. Sadece et ve kemikten mi ibaretiz? Yokluktan gelen ve ölümle yokluğa giden, çok zeki de olsa SADECE VE SADECE bir maymun türü müdür insan? BİLİM DIŞINDA bir insanlık yoksa Aşk yoksa, Sanat yoksa, Güzellik yoksa ve Adalet yoksa Hayat‘ın anlamı nedir? Aşık olmak hormonal bir abartıysa, iyilik enayilikse, neden birbirimizin gırtlağına sarılmıyoruz ekmeğini almak için? Neden bir çocuğa tecavüz edilmesi midemizi bulandırıyor ve neden fakir bir insana yardım etmek istiyoruz? Taj Mahal’in, Ayasofya’nın, Notre Dame de Paris’nin değeri bir arı kovanı veya termit yuvasına eşdeğer ise, Mesnevî boşuna yazıldı ise neden Hitler’i lanetliyoruz ve neden Filistin’de can veren bebeklere üzülüyoruz? Maymun olmanın (veya kendini öyle sanmanın) BİLİM DIŞINDA, psikolojik, siyasî, ahlâkî, hukukî öyle ağır sonuçları var ki…  Evrim senaryosunu kabul etmenin etik ve siyasî neticeleri ve evrimciliğin etimolojik değeri … Derin Düşünce’nin yorumcuları tarafından konuşuldu. Biz de bu sebeple söz konusu iki tartışmayı 116 sayfalık bu kitapta topladık. Buradan indirebilirsiniz.